Κουραμπιέδες Συμβουλές Ειρήνης
Θα σας γράψω τα μυστικά μου, μιας και είμαι πολλά χρόνια επαγγελματικά στον χώρο της Αρτοζαχαροπλαστικής.
Ας σας μιλήσω σήμερα, αφού είναι και η γιορτινή περίοδος για τους Κουραμπιέδες.
Την Συνταγή τους θα την βρείτε παρακάτω αναλυτικά και βήμα βήμα.
Συνταγή: Κουραμπιέδες Αμυγδάλου Βουτύρου
Συνταγή: Κουραμπιέδες Σοκολάτας
Κουραμπιέδες Συμβουλές Ειρήνης
Το πρώτο που πρέπει να προσέξουμε, το καλό βούτυρο και να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης ο χώρος μας να είναι ζεστός και όχι κρύος για να μην μας παγώσει κατά την παρασκευή του ο κουραμπιές.
Εγώ βάζω στην συνταγή 250γρ αγελαδινό Κερκύρας και 250γρ πρόβειο βούτυρο για να έχει ο κουραμπιές την λιπαρότητα που πρέπει και το έντονο άρωμα βουτύρου.
Αν δεν μας αρέσει το πρόβειο βούτυρο χρησιμοποιούμε μόνο αγελαδινό Κερκύρας ή τύπου Κερκύρας που είναι πιο αρωματικό. Σύνολο δηλ 500γρ βούτυρο.
Επίσης πολύ ωραίο είναι και το βούτυρο γάλακτος στα βάζα στο ψυγείο. Υπάρχει και σε αγελαδινό και σε αιγοπρόβειο. Είναι λίγο πιο ακριβό σε τιμή οπότε επιλέγετε ποιο θέλετε.
Το αμύγδαλο να είναι ολόκληρο ωμό καλής ποιότητας και να ψηθεί από την προηγούμενη μέρα στους 200 βαθμούς για μόνο 8 λεπτά, αν είναι πιο μεγάλα 9 λεπτά. Όχι παραπάνω.
Το επόμενο μυστικό είναι το πολύ καλό χτύπημα βουτύρου με την άχνη.
Πρέπει να γίνει μία πολύ αφράτη λευκή κρέμα.
Το αλεύρι μπαίνει λίγο λίγο με πολύ απαλό ανακάτεμα. Δεν το χτυπάμε πολύ.
Η ζύμη πρέπει να είναι πολύ μαλακιά και να μην κολλάει.
Προσθέτουμε τα αμύγδαλα ολόκληρα ή σπασμένα και πάλι ανακατεύουμε απαλά να πάνε παντού.
Τα σχέδια σας στρόγγυλο ή μισοφέγγαρο, όπως σας αρέσει να μήν είναι πολύ μεγάλα αλλά ούτε και πολύ μικρά. Σαν ένα μεγαΛό καρύδι.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο όχι παραπάνω από 20 λεπτά, δεν θέλουμε να πάρουν πολύ χρώμα, όσο πιο ξανθά τόσο πιο αφράτα. Αν ψηθούν παραπάνω θα σκληρύνουν.
Αχνίζουμε αφού κρυώσουν, σε ένα μπόλ γεμίζουμε άχνη και εκει τα βουτάμε απ όλες τις πλευρές.
Τα στήνουμε σε πιατέλα και πασπαλίζουμε πάλι άχνη από επάνω.
Εγώ τα διατηρώ σε μεταλλικό κλειστό κουτί αλλά μπορούμε να τα βάλουμε και σε κλειστό τάπερ.
Οι κουραμπιέδες κρατάνε πολύ καιρό και δεν χαλάνε εύκολα. Και 1 μήνα αν είναι σε κλειστό κουτί.
Καλή επιτυχία και Καλές Γιορτές με υγεία και χαρά!
Πηγή: Cook-Bake Irini Patiloudi
Η ιστορία του Κουραμπιέ
Γλύκισμα που υπάγεται στην κατηγορία του μπισκότου και παρασκευάζεται από αλεύρι, βούτυρο, αμύγδαλα κατά περίπτωση και είναι πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρης. Είναι ένα από τα γλυκά που χαρακτηρίζουν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων στην Ελλάδα, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας προσφέρεται στους προσκεκλημένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού.
Ο κουραμπιές έλκει την καταγωγή του από την Περσία, όπου πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή. Την πατρότητα του κουραμπιέ διεκδικεί και ο Λίβανος. Το γλύκισμα είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις Βαλκανικές χώρες. Ένα είδος κουραμπιέ με την ονομασία Πολβορόν (Polvorón) είναι διαδεδομένο στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.
Η λέξη «κουραμπιές» προέρχεται από την αλβανική kurabie ή gurabie (τουρκικά kurabiye και αραβικά qurabiya). Στην καθομιλουμένη «κουραμπιέ» αποκαλούμε τον νωθρό, τον μαλθακό ή τον ανόητο άνθρωπο. Στη στρατιωτική αργκό, «κουραμπιές» είναι ο απόλεμος στρατιώτης, αυτό που δεν μετέχει σε επιχειρήσεις, αλλά είναι αποσπασμένος σε γραφείο.