Μήνας: Φεβρουάριος 2019

Τα κόλλυβα προσφέρονται στους παρευρισκόμενους σε μνημόσυνα στην εκκλησία. Το έθιμο προέρχεται από τα παλαιότερα χριστιανικά χρόνια και έχει σχέση με τα περίδειπνα των Ελλήνων και άλλων λαών.

Τα υλικά που παρασκευάζονται τα κόλλυβα έχουν την σημασία τους.

• Το στάρι: Είναι το σύμβολο της γης και συμβολίζει και τις ψυχές των πεθαμένων.
• Το ρόδι: Με αυτό ο Άδης κράτησε την Περσεφόνη στον κάτω κόσμο, βέβαια οι χριστιανοί στο ρόδι συμβολίζουν την λαμπρότητα του παραδείσου.
• Τα ασπρισμένα αμύγδαλα: συμβολίζουν τα γυμνά οστά για να μας θυμίζουν την μοίρα που θα έχουμε όλοι.
• Τα μπαχαρικά: Είναι τα αρώματα αυτού του κόσμου.
• Ο μαϊντανός (σε κάποιες παραλλαγές ο δυόσμος): Είναι η ευχή για ανάπαυση «εν τόπω χλοερώ».
• Οι ξηροί καρποί: Είναι η ζωή που αναπαράγεται.
• Το τρίμμα από τα στραγάλια ή η φρυγανιά ή το αλεύρι: Συμβολίζει το ελαφρύ χώμα.
• Η σταφίδα: Από τα αρχαία χρόνια τον Διόνυσο και την γλύκα της ζωής έως τον Χριστό που είναι η άμπελος. Και τέλος η ζάχαρη συμβολίζει τον γλυκό παράδεισο.

Πηγή: dogma.gr

Συνταγή για Κόλλυβα μοναστηριακά θα βρείτε εδώ...

Τα κόλλυβα είναι βρασμένο σιτάρι,

το όποιο σιτάρι είναι σύμβολο του ανθρώπινου σώματος, επειδή το ανθρώπινο σώμα τρέφεται και αυξάνει με το σιτάρι. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Κύριος παρομοίασε το θεουπόστατο Σώμα Του με το σπυρί του σιταριού, έτσι λέγοντας στο δωδέκατο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη αγίου Ευαγγελίου: «το σπυρί του σιταριού εάν πέφτοντας στη γη δεν πεθάνει, μένει μοναχό του (και δεν πολλαπλασιάζεται) εάν όμως πεθάνει, πολύ καρπό φέρνει».

Είπε εξάλλου και ο μακάριος Παύλος στην προς Κορινθίους Α’ επιστολή, κεφάλαιο 16: «εκείνο πού εσύ σπέρνεις δεν ζωογονείται, εάν πρώτα δεν πεθάνει» και τούτο, γιατί θάβεται στη γη το νεκρό σώμα και σαπίζει, όπως ακριβώς συμβαίνει και με’ το σπυρί του σιταριού. Παρομοιάζει δηλαδή το σώμα του Ανθρώπου με το σπόρο του σιταριού….

Όπως ο σπόρος αυτός, αφού θαφτεί στη γη, πεθαίνει (αποσυντίθεται), για να φυτρώσει στη συνέχεια και να αποκτήσει κορμό, φύλλα και καρπό, γενόμενος πιο όμορφος απ’ ό,τι ήταν πριν, έτσι και …

….ο άνθρωπος αφού πεθάνει, θάβεται και όταν έλθει η ώρα, θα αναστηθεί έχοντας νέο σώμα και πιο όμορφο (γιατί θα είναι άφθαρτο και απαλλαγμένο από τις γήινες ανάγκες της τροφής, της πόσης, των σαρκικών επιθυμιών κλπ ).

Τα κόλλυβα τα πηγαίνουμε στην Εκκλησία στα μνημόσυνα, αλλά και τα Ψυχοσάββατα. Γίνεται, λοιπόν, εύκολα αντιληπτό ότι όταν τρώμε τα κόλυβα υπάρχει ενας συμβολισμός.

Το σιτάρι λοιπόν, συμβολίζει το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση των σωμάτων. Μόνο όμως το σιτάρι και όχι οι άλλοι καρποί (κριθάρι, βρώμη κλπ).Ο νεκρός μας, θα διαλυθεί «εις τα εξ ων συνετέθη» και θα αναστηθεί πάλι με τη δύναμη του Θεού, κατά την κοινή Ανάσταση, με άφθαρτο πλέον σώμα σαν το σιτάρι.

Μάλιστα, στο τέλος του Μνημοσύνου λέγεται τρεις φορές το : «αιωνία η μνήμη, αιωνία η μνήμη, αιωνία αυτού/αυτής η μνήμη».

Αυτό είναι η δέηση, ώστε το Μνημόσυνο να πιαστεί αιώνια, διότι έπειτα από δεκάδες, εκατοντάδες, ή χιλιάδες χρόνια (μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία) ποιος θα βρεθεί για να τελέσει μνημόσυνα για τον νεκρό;

Πηγή: dogma.gr

Η συνταγή από τα κόλυβα στην φωτογραφία είναι της κ. Γρηγορίας Δημητρακοπούλου….

ΣΥΝΤΑΓΗ ΕΔΩ…

Το γάλα και τα γαλακτοκομικά προϊόντα αποτελούν μία πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών, βιταμινών, (Του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Α και βιταμίνη D) και μετάλλων (κυρίως ασβέστιο).  Υπάρχουν διάφορα είδη γάλακτος τα οποία διακρίνονται με βάση την προέλευση τους, όσο με βάση τον τρόπο παραγωγής τους ή την περιεκτικότητά τους σε λιπαρά.

Φρέσκο αγελαδινό γάλα

Το αγελαδινό γάλα περιέχει πρωτεΐνες, υδατάνθρακες, βιταμίνες όπως αυτές  καθώς και μέταλλα. Με κυριότερα το ασβέστιο και τον φωσφόρο, των οποίων οι ποσότητες είναι αρκετά υψηλές. Διαχωρίζεται, σύμφωνα με την περιεκτικότητά του σε λίπος, σε τρεις κατηγορίες:

1. «Πλήρες», με όλα τα λιπαρά -τουλάχιστον 3,25%.
2. «Με χαμηλά λιπαρά» -λιγότερο από 2%.
3. «Χωρίς λιπαρά».

Μπορεί κανείς να βρει τις τρεις κατηγορίες φρέσκου αγελαδινού γάλακτος με προσθήκη επιπλέον ασβεστίου. Με προσθήκη ωμέγα 3 λιπαρών, με βιταμίνη D και βιταμίνη E. Το αγελαδινό γάλα έχει λιγότερο ασβέστιο σε σχέση με το πρόβειο και το κατσικίσιο γάλα. Έχει χαμηλότερη περιεκτικότητα σε νιασίνη (Β3), Β6 και βιταμίνη C. Έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε λακτόζη.

Tο φρέσκο αγελαδινό γάλα μικρής διάρκειας μπορεί να κρατήσει μέχρι και πέντε μέρες από την ημερομηνία εμφιάλωση.  Παστεριώνεται στους 71,7 βαθμούς Κελσίου για 15 δευτερόλεπτα τουλάχιστον. Υπάρχει και το γάλα μακράς διάρκειας, που έχει περάσει από υψηλή παστερίωση και μπορεί να συντηρηθεί στο ψυγείο μέχρι και 3 εβδομάδες από την εμφιάλωση.

Φρέσκο πρόβειο γάλα

Το πρόβειο γάλα έχει μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και ασβέστιο σε σχέση με τα υπόλοιπα γάλατα. Περιέχει σχεδόν τη διπλάσια ποσότητα πρωτεϊνών σε σχέση με το αγελαδινό γάλα (5,98% και 3,29% αντίστοιχα), ενώ περιέχει 25% περισσότερο ασβέστιο (193 mg/100ml). Παράλληλα, είναι ιδιαίτερα πλούσιο σε φωσφόρο και συζευγμένο λινολαΐκό οξύ (CLA). Η μεγάλη του περιεκτικότητα σε CLA το οποίο σύμφωνα με ορισμένες έρευνες μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση του μεταβολισμού του λίπους.

Φρέσκο κατσικίσιο γάλα

Το κατσικίσιο γάλα αποτελεί πολύ καλή πηγή ασβεστίου και του απαραίτητου αμινοξέος τρυπτοφάνη που αποτελεί την πρώτη ύλη για την παραγωγή της σεροτονίνης. Περιέχει, επίσης, υψηλά ποσοστά ριβοφλαβίνης (βιταμίνη Β2), βιταμίνης C, φωσφόρου και καλίου.

Ξινόγαλα

Το ξινόγαλο ή Αριάνι, παράγεται από φρέσκο αγελαδινό γάλα και καλλιέργεια γιαουρτιού. Είναι πλούσιο σε ασβέστιο και φωσφόρο, ενώ περιέχει πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, C, D, E και βιταμίνες Β. Βοηθά στην πέψη και μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στη βελτίωση της εντερικής χλωρίδας. Λόγω της όξινης γεύσης του, η βιομηχανία τροφίμων προσθέτει στο ξινόγαλο ποσότητα αλατιού, κάτι που αυξάνει την περιεκτικότητά του σε νάτριο. Να σημειωθεί ότι το νάτριο, εκτός του ότι ανεβάζει την αρτηριακή πίεση, αποτελεί παράγοντα οστεοπόρωσης. Για κάθε 2,5 γραμμάρια νατρίου που εισέρχονται στο σώμα, χάνονται 50 mg ασβεστίου στα ούρα.

Γιαούρτι

Στο γιαούρτι οι υδατάνθρακες του γάλακτος (λακτόζη) ζυμώνονται δίνουν το γαλακτικό οξύ που ευθύνεται και για τη χαρακτηριστική υπόξινη γεύση του. Έτσι, ως προϊόν ζύμωσης, το γιαούρτι είναι πιο εύπεπτο από το γάλα. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο οι άνθρωποι που έχουν δυσανεξία στη λακτόζη τις περισσότερες φορές μπορούν να καταναλώσουν ευκολότερα το γιαούρτι και να μη στερηθούν έτσι το ασβέστιο.

Ανάλογα με τον τρόπο επεξεργασίας του γιαουρτιού, χωρίζεται σε παραδοσιακό, στραγγιστό και αναμεμειγμένο

Το παραδοσιακό μπορεί να είναι είτε αγελαδινό είτε πρόβειο, έχει πέτσα και είναι πλήρες, δηλαδή έχει πάνω από 3,5% λιπαρά όταν είναι αγελαδινό και μέχρι 7% λιπαρά όταν είναι πρόβειο).

Στραγγιστό Γιαούρτι

Eίναι συνήθως αγελαδινό και ονομάζεται έτσι γιατί στραγγίζεται το γιαούρτι και αποβάλλεται ο ορός του γάλακτος, με αποτέλεσμα να γίνεται πιο πηκτό. Τα στραγγιστά γιαούρτια μπορεί να έχουν ακόμα και 10% λιπαρά. Το συνεκτικό ή αναμεμειγμένο είναι κυρίως αγελαδινά, περιέχει αρκετό νερό και είναι πιο ελαφρύ. Έχει δηλαδή λιγότερα λιπαρά από το πλήρες (έχει από 0% έως 4% λίπος).

 

Πηγή: https://www.healthyliving.gr

 

Το χοιρινό που αγοράζουμε, συνήθως προέρχεται από γουρουνάκια κάτω του ενός έτους.
Το χρώμα του κρέατος πρέπει να κυμαίνεται από απαλό κόκκινο, μέχρι ροζ. Το πιο μεγάλο σε ηλικία, έχει σκούρο χρώμα και πολύ πιο τραχιά υφή.
Το χοιρινό δεν έχει πολλούς συνδετικούς ιστούς και έτσι είναι, ένα από τα τρυφερότερα είδη κρέατος. Για το λόγο αυτό, αλλά και επειδή έχει υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνες και αμινοξέα, αλλά και χαμηλά λιπαρά, αποτελεί σημαντικό κομμάτι της διατροφής μας.

Ανάλογα με το βάρος και την ηλικία, τα χωρίζουμε στις παρακάτω κατηγορίες:

• Χοιρίδιο γάλακτος, το οποίο μπορεί να είναι αρσενικό ή θηλυκό μέχρι 20 κιλά.
• Γουρουνοπούλα, θηλυκή, άνω των 20 κιλών.
• Γουρουνόπουλο, αρσενικό (ευνουχισμένο) άνω των 20 κιλών.

Το χοιρινό, χωρίζεται αρχικά σε δύο κομμάτια και στη συνέχεια κόβεται στα εξής κομμάτια:

• Κεφάλι: Νοστιμότατος μεζές, γι᾿ αυτούς που ξέρουν. Γίνεται ψητό, πηχτή, ή και στη γάστρα.

• Ελιά ή Σβέρκος: Είναι από τα πιο τρυφερά σημεία του χοιρινού και οι μπριζόλες που παίρνουμε από αυτό, θεωρούνται εξαιρετικά μαλακές και ιδανικές για ψητές στη σχάρα αλλά και στο φούρνο. Χωρίς κόκαλο και σε μικρά κομμάτια μπορούν να γίνουν τηγανιά και ψητό της κατσαρόλας. Η κοτολέτα (χοιρινά παϊδάκια) είναι απ’ το σβέρκο.

• Λαιμός ή τράχηλος: Έχει τους αυχενικούς σπονδύλους και προκύπτει με τομή που γίνεται μεταξύ του τρίτου και τέταρτου θωρακικού σπονδύλου. Οφείλει τη νοστιμιά του στο λίπος που διαθέτει.
Πολλοί το θεωρούν το καλύτερο κομμάτι του χοιρινού.
Από το λαιμό παίρνουμε τις πολύ τρυφερές «μπριζόλες του λαιμού». Χωρίς κόκαλο είναι κατάλληλες για cordon bleu. Ο λαιμός είναι κατάλληλος για ψητά σχάρας, φούρνου, τηγανητά, ενώ γίνεται και κοκκινιστός, βραστός, ή ψητό της κατσαρόλας.

• Σπάλα ή Ωμοπλάτη ή Χεράκι ή Πικ νικ : που είναι το πρόσθιο άκρο με τα αντίστοιχα οστά και μυς και διαχωρίζεται με τομή που γίνεται μεταξύ σπάλας και στήθους.
Ολόκληρη, όπως είναι, ή ξεκοκαλισμένη, είναι ιδανική για ρολό, για μαγειρεμένο στην κατσαρόλα αλλά και αργοψημένο στον φούρνο.

• Μπριζόλες: Αποτελούν το θωρακικό και οσφυϊκό τμήμα της ράχης από τον 4° θωρακικό σπόνδυλο μέχρι τον πρώτο κοκκυγικό.
Από αυτό το κομμάτι προέρχονται οι σπαλομπριζόλες και οι μπριζόλες από κόντρα. Συνήθως στα χοιρινά οι μπριζόλες από κόντρα και το φιλέτο παραμένουν μαζί και πωλούνται ως ενιαίο τεμάχιο. Όλα αυτά τα τεμάχια είναι κατάλληλα για τηγάνι, γκριλ, πλάκα κ.λ.π. Χωρίς κόκαλο δίνουν πολύ καλά φαγητά φούρνου (ρολό).

• Στήθος – Στηθοπλευρά: Είναι οι απολήξεις από τα κόκκαλα των πλευρών στο στήθος. Αγαπημένο κομμάτι για μπάρμπεκιου σε όλο τον κόσμο. Δεν υστερεί και για ψητό στον φούρνο, αλλά και μαριναρισμένο σε μείγματα μπαχαρικών.

Χοιρινό κρέας, δεύτερο κομμάτι

• Ψαρονέφρι ή Φιλέτο: Είναι ένα από τα πιο εκλεκτά τεμάχια του χοιρινού και βρίσκεται στο εσωτερικό μέρος της σπονδυλικής στήλης της οσφυϊκής χώρας. Συχνά παρασκευάζεται σε ψητό «κορώνα», δηλαδή με τα παϊδάκια κομμένα και δεμένα.

• Νεφραμιά: Έχει πολύ τρυφερό κρέας και γίνεται πολύ νόστιμη τυλιγμένη σε ρολό (χωρίς κόκαλο). Από το μέρος αυτό βγαίνουν οι μπριζόλες και το ψαρονέφρι (φιλέτο) που στα μικρά ζώα δεν μπορεί να αφαιρεθεί, γιατί είναι πολύ μικρό.

• Κοιλιά ή Πανσέτα: Είναι τα κοιλιακά τοιχώματα και το στήθος με τις στηθοπλευρές που προκύπτουν μετά την αφαίρεση της μπριζόλας.
Ένα αρκετά παχύ κομμάτι κρέατος, που πωλείται είτε φρέσκο είτε παστό. Μπορεί να είναι ξεκοκαλισμένο για γεμιστό και σε ρολό. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε φαγητά κατσαρόλας και σε ραγού, ή να κοπεί σε φέτες και να ψηθεί στην σχάρα.

• Μπούτι ή μηρός ή Χαμ: Διαχωρίζεται με τομή κάθετη στην σπονδυλική στήλη και η οποία διέρχεται μεταξύ του τελευταίου οσφυϊκού και πρώτου ιερού σπονδύλου, είναι σχετικά σκληρό μεγάλο κομμάτι και χωρίζεται στο κότσι (κνήμη) και στο χοιρομέρι (ζαμπόν ή χαμ). Ιδανικό για ένα κλασσικό ψητό φούρνου αλλά και για μαγείρεμα στην κατσαρόλα. Από το κομμάτι αυτό παρασκευάζονται τα περισσότερα αλλαντικά.

Από το μηρό προκύπτουν τα παρακάτω κομμάτια:

• Το τρανς, ένα αρκετά μεγάλο τεμάχιο, από το οποίο μπορούμε να πάρουμε τα σνίτσελ, που είναι κατάλληλα για τηγάνισμα, σύντομο ψήσιμο στο γκριλ και για πάνε.

• Το νουά με την ουρά μπορεί επίσης να μας δώσει φέτες ψαχνό για σνίτσελ.

• Το κιλότο και το στρογγυλό. Δίνουν μικρότερα, αλλά εξαιρετικά χυμώδη και τρυφερά σνίτσελ. Χρησιμοποιούνται επίσης για κοκκινιστά. Ολόκληρο το μπούτι είναι κατάλληλο για ψητό στο φούρνο.

• Κότσι ή Κνήμη: Αυτό είναι το κατώτατο τμήμα του ποδιού. Μπορεί να γίνει βραστό στην κατσαρόλα ή να σιγοψηθεί στον φούρνο ή να ψηθεί ολόκληρο, να ξεκοκαλιστεί, αλλά και να γίνει γεμιστό.

• Ποδαράκια: Το κομμάτι με την υψηλότερη ποσότητα ζελατίνης.
Σ᾿ αυτό οφείλει και την μεγάλη πηκτική του ικανότητα στο μαγείρεμα. Βασικό συστατικό του πατσά, χρησιμοποιείται σε σούπες, γίνεται γεμιστό αλλά και για την παρασκευή αλλαντικών.

• Χοιρινός κιμάς: Προέρχεται κατεξοχήν από κομμάτια χοιρινής σπάλας. Χάρη στη σύνθεσή του, είναι ιδανικός για νόστιμους και ζουμερούς κεφτέδες και σάλτσα μπολονέζ. Προτείνουμε καλό μαγείρεμα του χοιρινού κιμά, όπως άλλωστε ισχύει και για τα υπόλοιπα είδη κιμά.

Πηγή: http://arapis-xoirina.gr/news

ΣΥΧΝΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ

H ψύξη καταστρέφει τη γεύση των τροφών;

Τα λαχανικά και τα φρούτα, αν συντηρηθούν σωστά, δεν χάνουν τη γεύση τους. Πρόβλημα παρουσιάζουν οι λιπαρές τροφές, που ταγγίζουν.

Ποια πρέπει να είναι η θερμοκρασία του ψυγείου μου;

Στα οικιακά ψυγεία υπάρχει μεγάλη ποικιλία τροφών, που καθεμιά απαιτεί διαφορετική θερμοκρασία για την άριστη συντήρησή της. Επειδή, όμως, το να έχουμε έναν αποθηκευτικό χώρο για κάθε τρόφιμο δεν είναι δυνατόν, ο μέσος όρος θερμοκρασίας που πρέπει να έχει το ψυγείο για την όσο γίνεται καλύτερη διατήρησή τους είναι από 0 – 5 βαθμούς Kελσίου (στο θάλαμο ψύξης).

Τι να κάνω με το μαγειρεμένο φαγητό;

Αν δεν καταναλωθεί αμέσως, πρέπει να μπαίνει στο ψυγείο, να καλύπτεται και να τοποθετείται πάνω από τα νωπά. Ωστόσο, η παραμονή του στη συντήρηση δεν πρέπει να ξεπερνά τις 3 – 4 ημέρες. Αν θέλετε να το διατηρήσετε περισσότερο καιρό, βάλτε το στην κατάψυξη και διατηρήστε το για 2 – 4 μήνες.

Τι θα πάθω αν φάω κάτι ληγμένο;

Η επεξεργασία των περισσότερων τροφίμων είναι τέτοια ώστε να εξασφαλίζει τη διατήρησή τους για 1 – 3 ημέρες μετά την ημερομηνία λήξης τους. Όσο για τις επιπτώσεις από την κατανάλωση τέτοιων τροφίμων, αυτές κυμαίνονται από μια απλή γαστρεντερική διαταραχή μέχρι μια σοβαρότατη τροφική δηλητηρίαση.

Τι πρέπει να γνωρίζετε:

Τα συσκευασμένα προϊόντα που δεν έχουν ανοιχτεί διατηρούνται μέχρι την ημερομηνία λήξης και στις συνθήκες που αναγράφονται στη συσκευασία τους.
• Τα τρόφιμα που δεν φυλάσσονται στο ψυγείο τοποθετούνται σε μέρος δροσερό, ξηρό και σκιερό.
• Τα κατεψυγμένα προϊόντα απαγορεύεται μετά την απόψυξή τους να καταψυχθούν εκ νέου. Αν τα ξεπαγώσετε και δεν τα μαγειρέψετε, μπορείτε να τα διατηρήσετε στο ψυγείο μέχρι και 48 ώρες.
Απόψυξη

Μεγάλη προσοχή πρέπει να δίνεται στην απόψυξη. Αν υπάρχει ανάγκη για άμεσο μαγείρεμα, η απόψυξη μπορεί να γίνει με κρύο τρεχούμενο νερό, χωρίς το προϊόν να βγει από τη συσκευασία του, ή με τη χρήση φούρνου μικροκυμάτων. Διαφορετικά, το ξεπάγωμα πρέπει να γίνεται στο ψυγείο, στους 4 βαθμούς Kελσίου, για να παρεμποδίζεται η ανάπτυξη παθογόνων βακτηρίων. (Τα κατεψυγμένα λαχανικά δεν χρειάζονται ξεπάγωμα.)
• Σε περίπτωση που ξαναθερμάνετε κάποιο τρόφιμο, περιμένετε μέχρι να αχνίσει και μετά βγάλτε το από τη φωτιά. Έτσι θα είστε σίγουροι για την ασφαλή κατανάλωσή του.
• Το μαγείρεμα κάθε μορφής σκοτώνει τα βακτήρια, γι’ αυτό ποτέ μην αφήνετε το φαγητό μισομαγειρεμένο.

Πόσο καλά «παγώνει» το ψυγείο σας;

Στα ψυγεία (όταν η κατάψυξη είναι στο επάνω μέρος) η θερμοκρασία των επάνω ραφιών είναι χαμηλότερη, ενώ των κάτω υψηλότερη.
• Στην πόρτα τοποθετείτε πάντα προϊόντα που θα καταναλώσετε άμεσα.
• Mη φορτώνετε με πολλά πράγματα το ψυγείο, γιατί ανεβαίνει η θερμοκρασία του και μη στοιβάζετε το ένα τρόφιμο πάνω στο άλλο.
• Aποθηκεύετε τα λαχανικά και τα υπόλοιπα φυλλώδη είδη χωριστά από τα φρούτα.
• Aποθηκεύετε τα προϊόντα που αλλοιώνονται ευκολότερα ή που θέλετε να τα διατηρήσετε περισσότερο στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου.
• Tρόφιμα με ισχυρές οσμές καλό είναι να τυλίγονται πριν μπουν στο ψυγείο και να μη βρίσκονται πολύ καιρό μαζί με προϊόντα που απορροφούν οσμές.

ΟΔΗΓΟΣ Για ψάρια και θαλασσινά

Τα φρέσκα ψάρια διατηρούνται στο ψυγείο και είναι ασφαλή για κατανάλωση για 48 ώρες στο ψυγείο ή στον πάγο, αφού έχετε λάβει όλες τις απαραίτητες προφυλάξεις. Θα πρέπει να αποθηκεύσετε τα νωπά ψάρια εντός της αρχικής τους συσκευασίας στο ψυχρότερο σηµείο του ψυγείου ή στο συρτάρι συντηρήσεως του κρέατος και να µην τα στριµώχνετε µαζί µε άλλα τρόφιµα, διότι ο αέρας πρέπει να κυκλοφορεί ελεύθερα γύρω από τα ψάρια.

Όταν θα αγοράσετε παρατηρήστε το ψάρι να έχει καθαρά και λαμπερά μάτια και όχι θαμπά, ελέγξτε τα βράγχια να είναι κόκκινα χωρίς βλέννες, το δέρμα του να είναι γυαλιστερό και να έχει ζωηρό χρώμα. Αν δεν καταναλώσετε το ψάρι μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα πρέπει να τα καταψύξετε συσκευασμένα σε σακούλα πολυαιθυλενίου ή αλουμινόχαρτο.

Απόψυξη κατεψυγμένων ψαριών

Για να ξεπαγώσετε κατεψυγμένα ψάρια, τοποθετήστε τα στο ψυγείο όλο το βράδυ. Αυτό θα επιτρέψει στο ψάρι να αποψυχθεί σταδιακά και θα το αποτρέψει από το να χαλάσει. Μια εναλλακτική μέθοδος για την απόψυξη των ψαριών, είναι να τα τοποθετήσετε σε μια πλαστική σακούλα και να τα βυθίσετε σε κρύο νερό μέχρι να αποψυχθούν. Όταν αποψυχτούν τελείως κρατήστε τα στο ψυγείο για όχι περισσότερο από δύο ημέρες πριν τα μαγειρέψετε.

 

Συνιστώμενη διάρκεια αποθήκευσης ψαριών

Προϊόν	Ψύξη (4,5°C)	Κατάψυξη (-18°C)
Ψάρι νωπό, άπαχο	1 – 2 ημέρες	4 – 6 μήνες
Ψάρι νωπό, λιπαρό	Την ίδια ημέρα ή 2 – 3 ημέρες	2 – 3 μήνες
Ψάρι μαγειρεμένο	3 – 4 ημέρες	1 μήνας
Ψάρι κατεψυγμένο	Άμεση χρήση	3 – 6 μήνες
Ψάρι ελαφρώς καπνιστό (π.χ. σολομός)	1 – 2 ημέρες	Δεν υποδεικνύεται, χάνει την ποιότητά του μετά από 6 μήνες
Ψάρι έντονα καπνιστό (π.χ. ρέγκες)	6 – 7 ημέρες	Δεν υποδεικνύεται, χάνει την ποιότητά του μετά από 6 μήνες
Ψάρι ξηρό ή αλατισμένο	1 εβδομάδα	Δεν υποδεικνύεται, χάνει την ποιότητά του μετά από 6 μήνες

Θαλασσινά

Όταν αγοράζετε θαλασσινά, τοποθετήστε τα στο ψυγείο αμέσως μόλις φθάσετε στο σπίτι. Συσκευάστε τα μύδια, στρείδια, καβούρια ή καραβίδες σε αεροστεγείς σακούλες ή δοχεία και καλύψτε το δοχείο με υγρό ύφασμα ή χαρτοπετσέτα. Αποθηκεύσατε τα νωπά, καπνιστά ή παστεριωμένα ή θαλασσινά στους 0 με 3°C.

Τα κατεψυγμένα θαλασσινά που είναι συσκευασμένα σε περιτυλιγμένους δίσκους θα πρέπει, πριν να τοποθετηθούν στον καταψύκτη, να συσκευάζονται σε πλαστικές, χάρτινες ή σακούλες αλουμινίου, κατάλληλες για κατάψυξη. Η θερμοκρασία αποθηκεύσεως πρέπει να είναι –18°C ή παρακάτω.

 

Συνιστώμενη διάρκεια αποθήκευσης θαλασσινών

Προϊόν	Ψύξη	Κατάψυξη
ΝΩΠΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ
Καβούρια & αστακοί ζωντανοί	Την ίδια ημέρα	Δεν υποδεικνύεται
Μύδια & αχιβάδες ζωντανά	2 – 3 ημέρες	Δεν υποδεικνύεται
Στρείδια ζωντανά	7 – 10 ημέρες	Δεν υποδεικνύεται
Μύδια & αχιβάδες χωρίς κέλυφος	1 – 2 ημέρες	3 – 4 μήνες
Στρείδια χωρίς κέλυφος	5 – 7 ημέρες	3 – 4 μήνες
Γαρίδες, κρέας κάβουρα	2 – 3 ημέρες	4 μήνες
Χτένια	2 – 3 ημέρες	3 μήνες
Καλαμάρια, νωπά	1 ημέρα	3 μήνες
ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΘΑΛΑΣΣΙΝΑ
Καβούρια	1 – 2 ημέρες	3 μήνες
Γαρίδες	3 – 4 ημέρες	2 μήνες
Ψάρια sticks, εμπορικά	Δεν υποδεικνύεται	18 μήνες
Γαρίδες με επικάλυψη, εμπορικές	Δεν υποδεικνύεται	1 έτος
Ψάρια, τεμάχια μαγειρεμένα	3 – 4 ημέρες	3 μήνες

ΤΡΟΦΙΜΑ, ΦPOYTA KAI ΛAXANIKA

Προσέξτε ιδιαίτερα κατά την αποθήκευσή τους, καθώς ορισμένα φρούτα, όταν ωριμάζουν, παράγουν ένα αέριο, το αιθυλένιο, το οποίο μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα μερικών φρούτων, λαχανικών και φυλλωδών βοτάνων.

Τρόφιμα ευαίσθητα στο αιθυλένιο:

Kαρότα, σπαράγγια, μαρούλια, μπρόκολα, σπανάκι, φυλλώδη βότανα, αγγούρια

Τρόφιμα που παράγουν αιθυλένιο:

Mπανάνες, μάνγκο, μήλα, αβοκάντο, ακτινίδια, ροδάκινα, δαμάσκηνα, πεπόνια, ντομάτες, βερίκοκα, νεκταρίνια, αχλάδια
Το αιθυλένιο, π.χ., μπορεί να προκαλέσει κιτρίνισμα των πράσινων λαχανικών και πικρίλα στα καρότα. Aποθηκεύστε, λοιπόν, τα ευαίσθητα στο αιθυλένιο προϊόντα χωριστά. O μέσος όρος ζωής των φρούτων και των λαχανικών στο ψυγείο είναι 7 – 14 ημέρες. Στην κατάψυξη διατηρούνται μέχρι 6 μήνες, όμως καλό είναι να αποφεύγεται γιατί αλλοιώνει την υφή τους. Αν θέλετε να τα κρατήσετε εκτός ψυγείου, βάλτε τα σε ειδικές θήκες ή δίχτυα, σε μέρος δροσερό και σκιερό. Ωστόσο, αν τα αφήσετε μέσα στο σπίτι, όπου οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, θα διατηρηθούν μόνο μερικές ημέρες. Το χειμώνα, πάντως, μπορείτε να τα βγάζετε στο μπαλκόνι και έτσι να τα διατηρείτε για 1 – 2 εβδομάδες.

Φρούτα
Τα φρούτα που μπαίνουν στο ψυγείο πρέπει να είναι σε χωριστές συσκευασίες και να φυλάσσονται στα κάτω ράφια και τα συρτάρια, όπου η θερμοκρασία είναι υψηλότερη και όχι στα πάνω ράφια, γιατί αφυδατώνονται.

Eσπεριδοειδή: Aποθηκεύστε τα όλα στο ψυγείο ακάλυπτα, εκτός από τα μανταρίνια, τα οποία πρέπει να τοποθετούνται σε σακούλες.

Πυρηνόκαρπα φρούτα (ροδάκινα, βερίκοκα): Aν δεν είναι ώριμα, αφήστε τα για 1 – 2 ημέρες εκτός ψυγείου για να ωριμάσουν και έπειτα αποθηκεύστε τα στο ψυγείο για 3 – 5 ημέρες.

Mπανάνες: Aφήστε τις να ωριμάσουν σε θερμοκρασία δωματίου και μετά βάλτε τις στο ψυγείο. Θα μαυρίσουν, αλλά θα διατηρηθούν περισσότερο.

Πεπόνια: Tοποθετήστε τα ώριμα πεπόνια σε πλαστικές σακούλες, για να μη διαχέεται η οσμή τους και κρατήστε τα για 1 εβδομάδα.

Λαχανικά
Τα περισσότερα λαχανικά διατηρούνται καλύτερα στο ψυχρότερο μέρος του ψυγείου και σε συσκευασίες που αερίζονται και δεν μαζεύουν υγρασία. Ωστόσο, υπάρχει ένας απλός κανόνας για να θυμάστε πού θα βάζετε το καθένα:
Σε γενικές γραμμές, τα φυλλώδη διατηρούνται σε χαμηλές θερμοκρασίες και τα πιο ευαίσθητα σε υψηλότερες και επομένως στα χαμηλά ράφια. Aν δεν τα φάτε αμέσως, μην τα πλύνετε και φυσικά μην τα κόψετε ή καθαρίσετε.

Xυμοί φρούτων

Οι χυμοί φρούτων που βρίσκονται σε χάρτινες συσκευασίες πρέπει να πίνονται μέσα σε 4 ημέρες από το άνοιγμά τους και να φυλάσσονται στο ψυγείο.

Eξαίρεση αποτελούν:
1. Οι πατάτες, τα ξερά κρεμμύδια και τα σκόρδα, που δεν χρειάζεται να μπαίνουν στο ψυγείο, αρκεί να συντηρούνται σε σκοτεινό, ξηρό και δροσερό μέρος και σε αραιοπλεγμένους σάκους. Σε αυτές τις συνθήκες διατηρούνται σε καλή κατάσταση μέχρι και 1 μήνα. Στο ψυγείο, βέβαια, διατηρούνται 1 – 2 μήνες, αλλά να έχετε υπόψη ότι αλλάζει η γεύση τους.

2. Οι γλυκοπατάτες, τα κολοκυθάκια με σκληρό φλοιό και οι μελιτζάνες είναι προτιμότερο να βρίσκονται σε θερμοκρασία 13 – 15° C και όχι σε χαμηλότερη, γιατί παθαίνουν βλάβη. Στις συνθήκες αυτές διατηρούνται για περίπου 1 μήνα, ενώ σε θερμοκρασία δωματίου θα πρέπει να καταναλώνονται εντός μιας εβδομάδας. Mετά αλλοιώνονται και είναι καλύτερο να πετιούνται.

Για να τα συντηρήσετε καλύτερα τα τρόφιμα σας:

Aγγούρια: Aν τα έχετε κόψει, καλύψτε τα με διάφανη μεμβράνη ή βάλτε τα σε ένα βάζο με νερό.
Aγκινάρες: Kαλύψτε τις με υγρό πανί ή βυθίστε τα κοτσάνια σε νερό. Στην κατάψυξη βάλτε μόνο το τμήμα που τρώγεται.
Kαρότα: Κομμένα, διατηρούνται σε παγωμένο νερό για λίγες ώρες.
Kολοκυθάκια: Kρατήστε τα τυλιγμένα σε υγρό πανί για 2 ημέρες και για να τα φυλάξετε στην κατάψυξη, κόψτε τα σε φέτες.
Σπανάκι: Tυλίξτε το σε υγρό πανί.
Xόρτα: Aφαιρέστε τα ξένα σώματα, τα χοντρά και τα κίτρινα φύλλα και μην τα πλύνετε. Bάλτε τα σε σακούλα και διατηρήστε τα στο ψυγείο για 2 – 4 ημέρες.
O βασιλικός, ο δυόσμος και ο μαϊντανός διατηρούνται και στο ψυγείο μέσα σε κλειστό δοχείο. Το βασιλικό, αν θέλετε, μπορείτε να το διατηρήσετε σε ένα ποτήρι με νερό, όπως και το μαϊντανό, ή να τον αποξηράνετε και να το βάλετε σε ελαιόλαδο.

Πηγή : Περιοδικό Life