Κουραμπιέδες Συμβουλές Ειρήνης

Κουραμπιέδες Συμβουλές Ειρήνης

Θα σας γράψω τα μυστικά μου, μιας και είμαι πολλά χρόνια επαγγελματικά στον χώρο της Αρτοζαχαροπλαστικής.

Ας σας μιλήσω σήμερα, αφού είναι και η γιορτινή περίοδος για τους Κουραμπιέδες.

Την Συνταγή τους θα την βρείτε παρακάτω αναλυτικά και βήμα βήμα.

Συνταγή: Κουραμπιέδες Αμυγδάλου Βουτύρου

 

Συνταγή: Κουραμπιέδες Σοκολάτας

Κουραμπιέδες Συμβουλές Ειρήνης

Το πρώτο που πρέπει να προσέξουμε, το καλό βούτυρο και να είναι σε θερμοκρασία δωματίου. Επίσης ο χώρος μας να είναι ζεστός και όχι κρύος για να μην μας παγώσει κατά την παρασκευή του ο κουραμπιές.

Εγώ βάζω στην συνταγή 250γρ αγελαδινό Κερκύρας και 250γρ πρόβειο βούτυρο για να έχει ο κουραμπιές την λιπαρότητα που πρέπει και το έντονο άρωμα βουτύρου.

Αν δεν μας αρέσει το πρόβειο βούτυρο χρησιμοποιούμε μόνο αγελαδινό Κερκύρας ή τύπου Κερκύρας που είναι πιο αρωματικό. Σύνολο δηλ 500γρ βούτυρο.

Επίσης πολύ ωραίο είναι και το βούτυρο γάλακτος στα βάζα στο ψυγείο. Υπάρχει και σε αγελαδινό και σε αιγοπρόβειο. Είναι λίγο πιο ακριβό σε τιμή οπότε επιλέγετε ποιο θέλετε.

Το αμύγδαλο να είναι ολόκληρο ωμό καλής ποιότητας και να ψηθεί από την προηγούμενη μέρα στους 200 βαθμούς για μόνο 8 λεπτά, αν είναι πιο μεγάλα 9 λεπτά. Όχι παραπάνω.

Το επόμενο μυστικό είναι το πολύ καλό χτύπημα βουτύρου με την άχνη.

Πρέπει να γίνει μία πολύ αφράτη λευκή κρέμα.

Το αλεύρι μπαίνει λίγο λίγο με πολύ απαλό ανακάτεμα. Δεν το χτυπάμε πολύ.

Η ζύμη πρέπει να είναι πολύ μαλακιά και να μην κολλάει.

Προσθέτουμε τα αμύγδαλα ολόκληρα ή σπασμένα και πάλι ανακατεύουμε απαλά να πάνε παντού.

Τα σχέδια σας στρόγγυλο ή μισοφέγγαρο, όπως σας αρέσει να μήν είναι πολύ μεγάλα αλλά ούτε και πολύ μικρά. Σαν ένα μεγαΛό καρύδι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο όχι παραπάνω από 20 λεπτά, δεν θέλουμε να πάρουν πολύ χρώμα, όσο πιο ξανθά τόσο πιο αφράτα. Αν ψηθούν παραπάνω θα σκληρύνουν.

Αχνίζουμε αφού κρυώσουν, σε ένα μπόλ γεμίζουμε άχνη και εκει τα βουτάμε απ όλες τις πλευρές.

Τα στήνουμε σε πιατέλα και πασπαλίζουμε πάλι άχνη από επάνω.

Εγώ τα διατηρώ σε μεταλλικό κλειστό κουτί αλλά μπορούμε να τα βάλουμε και σε κλειστό τάπερ.

Οι κουραμπιέδες κρατάνε πολύ καιρό και δεν χαλάνε εύκολα. Και 1 μήνα αν είναι σε κλειστό κουτί.

Καλή επιτυχία και Καλές Γιορτές με υγεία και χαρά!

Πηγή: Cook-Bake Irini Patiloudi

Η ιστορία του Κουραμπιέ

Γλύκισμα που υπάγεται στην κατηγορία του μπισκότου και παρασκευάζεται από αλεύρι, βούτυρο, αμύγδαλα κατά περίπτωση και είναι πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρης. Είναι ένα από τα γλυκά που χαρακτηρίζουν την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων στην Ελλάδα, ενώ σε πολλές περιοχές της χώρας προσφέρεται στους προσκεκλημένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού.

Ο κουραμπιές έλκει την καταγωγή του από την Περσία, όπου πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή. Την πατρότητα του κουραμπιέ διεκδικεί και ο Λίβανος. Το γλύκισμα είναι διαδεδομένο στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις Βαλκανικές χώρες. Ένα είδος κουραμπιέ με την ονομασία Πολβορόν (Polvorón) είναι διαδεδομένο στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.

Η λέξη «κουραμπιές» προέρχεται από την αλβανική kurabie ή gurabie (τουρκικά kurabiye και αραβικά qurabiya). Στην καθομιλουμένη «κουραμπιέ» αποκαλούμε τον νωθρό, τον μαλθακό ή τον ανόητο άνθρωπο. Στη στρατιωτική αργκό, «κουραμπιές» είναι ο απόλεμος στρατιώτης, αυτό που δεν μετέχει σε επιχειρήσεις, αλλά είναι αποσπασμένος σε γραφείο.

Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/1030

Αμύγδαλα διατροφικά οφέλη και η ιστορία τους

Αμύγδαλα διατροφικά οφέλη και η ιστορία τους

Τα αμύγδαλα μπορούν να φαγωθούν ωμά ή ψημένα και αλατισμένα. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Χετταίοι, οι Ρωμαίοι και οι Ευρωπαίοι τον Μεσαίωνα τα χρησιμοποιούσαν και στην μαγειρική, κάτι που γίνεται ακόμα και σήμερα.

Επίσης καβουρντισμένα και τριμμένα, λιωμένα ή και ολόκληρα χρησιμοποιούνται και στη ζαχαροπλαστική.

Στην Ελλάδα γνωστά γλυκά που παρασκευάζονται με βάση τα αμύγδαλα είναι τα αμυγδαλωτά. Επίσης τα αμύγδαλα χρησιμοποιούνται ευρύτατα στη γέμιση σοκολάτας.

Τα αμύγδαλα περιέχουν 18% πρωτεΐνη.

Οι καρποί είναι από τις βασικές τροφές των αρχαίων Ελλήνων, αλλά και των μεταγενέστερων λαών. Η ιστορία αναφέρει ότι οι ξηροί καρποί όχι μόνο ήταν γνωστοί από τους πανάρχαιους χρόνους, αλλά οι λαοί τους είχαν συσχετίσει με περίεργες και παράξενες δοξασίες.

Οι αρχαίοι Πέρσες για παράδειγμα, πίστευαν ότι τρώγοντας πέντε αμύγδαλα πριν την οινοποσία, προλάβαιναν την μέθη και τα δεινά αποτελέσματά της. 

Επίσης πίστευαν ότι τα αμύγδαλα απωθούσαν τις μάγισσες και ότι συνέβαλαν στο να αυξηθεί η ποσότητα γάλακτος στις θηλάζουσες μητέρες.

Η μη εξημερωμένη αμυγδαλιά εμφανίζεται σε ανασκαφές στην Ελλάδα από το 8.000 π.Χ. έως το 3.000 π.Χ. που γίνεται η εξημέρωση της. Η εξημερωμένη αμυγδαλιά ήταν ευρέως γνωστή στους Εβραίους από τον 16ο π.χ. αιώνα.

Όταν πέθανε ο Αιγύπτιος βασιλιάς Τουταγχαμών γύρω στο 1325 π.Χ. τα αμύγδαλα ήταν μία από τις τροφές που τοποθετήθηκαν στον περίφημο τάφο του για να τον τρέφουν στη μετά θάνατο ζωή του.

Στους Έλληνες και τους Πέρσες αναφέρεται σαφώς ως εδώδιμο από τον 6ο π.Χ. αιώνα. Από την Ελλάδα διαδόθηκε στην Ιταλία κατά τον 2ο π.Χ. αιώνα η δε Λατινική ονομασία του αμυγδάλου ήταν nux Graecum (= ελληνικό καρύδι. Πηγή: wikipaidia

Δεν είναι τυχαίο το ότι οι ξηροί καρποί θεωρούνται πολύτιμα προϊόντα της φύσης ακόμα και πριν χιλιάδες χρόνια, αφού αποτελούν μια πηγή ενέργειας, θρεπτικών συστατικών και στοιχείων που έχουν την ιδιότητα να προλαβαίνουν πολλές ασθένειες, από καρδιαγγειακά νοσήματα μέχρι καρκίνο. Λειτουργούν ευεργετικά στη λειτουργία της καρδιάς, βοηθούν στην αποφυγή καρδιαγγειακών επιπλοκών και εμφάνισης καρκίνου.

Επίσης είναι ωφέλιμη τροφή για τον εγκέφαλο και το νευρικό σύστημα.

Οι καρποί, όπως και ο σπόροι, είναι τα μελλοντικά φυτά και δέντρα, οπότε η φύση τα κάνει πλούσια σε θρεπτικά συστατικά. Οι ξηροί καρποί στη διατροφή μας, αποτελούν μια πολύ καλή πηγή πρωτεϊνών, ασβεστίου, φωσφόρου, ψευδαργύρου, υδατανθράκων, φυλλικού οξέος, βιταμινών Α και Ε, χαλκού, σεληνίου, αντιοξειδωτικών στοιχείων και ωμέγα 3 λιπαρών οξέων.

Η κατανάλωσή τους λοιπόν, μπορεί και πρέπει, ν’ αποτελεί κομμάτι ενός υγιεινού και ισορροπημένου διαιτολογίου.

Ο συνδυασμός των ξηρών καρπών με αποξηραμένα φρούτα αποτελεί ένα υγιεινό σνακ. Η συμμετοχή τους σε συνταγές μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής κάνουν τις γεύσεις πιο πλούσιες και εξωτικές.

Οι καρποί είναι βέβαια πηγές πολύτιμων διατροφικών στοιχείων αλλά ταυτόχρονα περιέχουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών ουσιών, κυρίως πολυακόρεστων, με αποτέλεσμα να έχουν υψηλή θερμιδική αξία. Για παράδειγμα, 100γρ. ξηρών καρπών προσδίδουν από 350-500 θερμίδες. Το μυστικό όμως είναι η τακτική και με μέτρο κατανάλωσή τους όπως εξάλλου ισχύει και για όλα τα είδη διατροφής.

Οι ξηροί καρποί :

  •  Παίζουν σπουδαίο ρόλο στην μείωση των καρδιακών και άλλων χρόνιων παθήσεων
  •  Μειώνουν τα επίπεδα της χοληστερίνης
  •  Περιέχουν φυτικές ίνες
  •  Περιέχουν φυτικές στερόλες, που περιορίζουν την αρτηριοσκλήρυνση
  •  Είναι σημαντική πηγή φυλλικού οξέως το οποίο έχει επιδείξει ότι μειώνει το ποσοστό των γενετικών ανωμαλιών όταν λαμβάνεται από τις εγκύους.

Το αμύγδαλο είναι ο βασιλιάς των καρπών και περιέχει 1/3 περισσότερη πρωτεΐνη από ένα αυγό ιδίου βάρους.

Είναι πλούσιο σε πρωτεΐνες, λιπαρά και βασικά μέταλλα όπως ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, το κάλιο και ο σίδηρος, καθώς επίσης και σε ορισμένες βιταμίνες του συμπλέγματος Β.

Τα κουκουνάρια περιέχουν τα υψηλότερα επίπεδα πρωτεΐνης από όλους τους άλλους ξηρούς καρπούς και είναι ένα νοστιμότατο γαρνίρισμα σε χορτοφαγικές συνταγές και σαλάτες.

Τα φουντούκια έχουν τα λιγότερα λίπη από όλους τους ξηρούς καρπούς.

Τα φιστίκια Βραζιλίας είναι ιδιαίτερα πλούσια σε πρωτεΐνες και σίδηρο, αλλά πρέπει να τρώγονται με μέτρο, επειδή περιέχουν πολλές θερμίδες.

Τα καρύδια περιέχουν υψηλές ποσότητες ω-3 λιπαρών οξέων, τα οποία χαμηλώνουν την χοληστερίνη.

Τα φουντούκια είναι πλούσια σε βιταμίνη Ε, ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο, σίδηρο και θειαμίνη.

Οι ωμοί και ανάλατοι ξηροί καρποί για μερικούς ανθρώπους μπορεί να είναι δύσπεπτοι, αλλά είναι προτιμότεροι.

Ιδιαίτερα για τα άτομα που παρουσιάζουν αρτηριακή υπέρταση, συστήνεται η κατανάλωσή τους στην ανάλατη μορφή.

Επειδή οι ξηροί καρποί έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπη, μπορεί να ταγκίσουν πολύ εύκολα αν ξεφλουδιστούν, οπότε και γίνονται επικίνδυνοι για την υγεία.

Όποτε είναι δυνατόν, να αγοράζετε τους καρπούς με το περίβλημά τους, να τους αποθηκεύετε αξεφλούδιστους σε αεροστεγή βάζα μέσα στο ψυγείο και να τους καταναλώνετε γρήγορα.

Την επόμενη φορά λοιπόν που δεν θα αντισταθείτε σε μία χούφτα αμύγδαλα ή καρύδια, απολαύστε τα, αλλά καταναλώστε τα σε πολύ μικρές ποσότητες, ώστε να μην στερηθείτε ούτε την γεύση, αλλά ούτε και τις ευεργετικές τους ιδιότητες!

Πηγή:http://www.kosivas.gr/p3.html

Ανάλογα με την ποικιλία του δέντρου, τα σπέρματα είναι γλυκά ή πικρά.

Τα αμύγδαλα περιέχουν 25-40% αμυγδαλέλαιο, που χρησιμοποιείται στη φαρμακοποιία, την κοσμετολογία και στην αρωματοποιία. Σε πολλά κράτη τα αμύγδαλα χρησιμοποιούνται για την ίαση από νευρικές και διατροφικές ανωμαλίες καθώς και για την πρόληψη του καρκίνου. Σε ορισμένες χώρες η αμυγδαλιά-νάνος καλλιεργείται και ως διακοσμητικό φυτό.

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΣΚΟΡΔΑΛΙΑ ΨΩΜΙΟΎ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΙΤΑ ΓΛΥΚΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΚΑΝΕΛΑΣ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΣΚΟΝΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΠΕΤΑΛΑΚΙΑ ΜΕ ΑΜΥΓΔΑΛΟΣΚΟΝΗ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ