Μήνας: Μάιος 2024

Φρούτα  αγαπημένα  που  τρώγονται  φρέσκα  από  τα  τέλη  Μαΐου  μέχρι  τα  μέσα  Ιουλίου. Βέβαια, μπορούμε  να  τα  απολαμβάνουμε  και  όλο το χρόνο σε  γλυκά του κουταλιού, αρωματικά λικέρ ή σε κονσέρβες., μαρμελάδες, τάρτες.

Η συγκομιδή τους από τους παραγωγούς γίνεται μόνο με το χέρι, ένα-ένα και απαιτεί πολύ χρόνο και κόπο. Δεν πρέπει να αποχωρίζεται ο καρπός από το κοτσάνι τους για να μην φεύγει ο ζωμός τους και να μην χαλάνε γρήγορα.

Υπάρχουν δύο τύποι κερασιών και εκατοντάδες ποικιλίες: το γλυκό κεράσι, γνωστό και ως Prunus avium και το ξινό κεράσι, γνωστό ως βύσσινο – επιστημονική ονομασία Prunus cerasus. Από τις γλυκές ποικιλίες ιδιαίτερες προτιμήσεις συγκεντρώνει αυτή με τους μεγάλους, βαθυκόκκινους και χυμώδεις καρπούς. Στην Ελλάδα παράγονται στον Κολινδρό Πιερίας, στην Έδεσσα, στα Γρεβενά, στη Βόρεια Χίο και σε αρκετές άλλες περιοχές της, βόρειας κυρίως Ελλάδας.

Κανείς δεν ξέρει να πει με σιγουριά ωστόσο, οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα κεράσια προερχόταν από τη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα από την πόλη της Κερασούντας, εξ ου και το όνομα, κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Ο Ρωμαίος στρατηγός Λούκουλος τα ανακάλυψε και τα έφερε στην Ιταλία.

Τα κεράσια είναι γλυκά, όξινα και στυφά και έχουν θερμαντική δράση στον οργανισμό.

Εξουδετερώνουν την πνευματική κόπωση είναι άρα πολύ χρήσιμα στους μαθητές, ειδικά σε περιόδους εξετάσεων του τέλους της σχολικής χρονιάς για παράδειγμα, που συμπίπτει με την εποχή που υπάρχουν σε αφθονία τα κεράσια, γι’ αυτό συστήνεται να τρώνε τουλάχιστον δύο με τρία κιλά κεράσια την εβδομάδα.

 

Αγορά και συντήρηση:

Αγοράζουμε μόνο όσα θέλουμε να καταναλώσουμε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Κατά την αγορά τους βεβαιωνόμαστε ότι τα κοτσάνια τους έχουν πράσινο χρώμα και δεν είναι ξεραμένα, ότι οι καρποί έχουν υγιή όψη και δεν είναι χτυπημένοι και ότι το χρώμα τους είναι «ζωντανό».
Για να κρατήσουμε τα κεράσια φρέσκα τα τοποθετούμε στη συντήρηση του ψυγείου. Η συντήρηση έχει περισσότερη υγρασία από το υπόλοιπο ψυγείο και θα βοηθήσει τα κεράσια να διατηρηθούν φρέσκα για μεγαλύτερο χρόνο. Προτού τα καταναλώσουμε πρέπει να τα πλύνουμε με άφθονο χλιαρό νερό.

Ένα κεράσι έχει 4 θερμίδες. Εκτός του ότι τα κεράσια τρώγονται ως φρέσκα φρούτα, υπάρχουν και κονσερβοποιημένα, χρησιμοποιούνται για την κατασκευή γλυκισμάτων, και ως γαρνίρισμα σε διάφορα είδη ζαχαροπλαστικής. Με την ενζυματική ζύμωση των μαύρων πικρών κερασιών παίρνουμε το Kirch, το Cherry brandy και διάφορα άλλα ποτά.

Στην Ελλάδα, τα περίφημα γλυκά του κουταλιού γίνονται τόσο από τις γλυκές όσο και από τις υπόξινες ποικιλίες. Τα δε κουκούτσια, χρησιμοποιούνται για να δίνουν άρωμα στο “μπράντι”.

Πηγή: http://ingolden.gr/

Γλυκό κουταλιού κεράσι, συνταγή

Κεράσια αγαπημένα φρούτα!’

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΟ ΝΟΣΤΙΜΗ ΚΕΡΑΣΟΤΑΡΤΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

 

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΙΚ ΜΕ ΚΕΡΑΣΙΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

 

ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΤΕΛΕΙΟ ΚΕΙΚ ΜΕ ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΥΡΙ ΚΡΕΜΑ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΕΔΩ

 

 

Σπαράγγια είδη, καθάρισμα , τρόποι μαγειρέματος

Το σπαράγγι (Asparagus officinalis) ήταν γνωστό στην αρχαία Αίγυπτο καθώς έχουν βρεθεί τοιχογραφίες στις πυραμίδες όπου πιστεύεται ότι χρονολογούνται γύρω στο 5000 π.Χ. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι το καλλιεργούσαν, μπορεί να ήταν και αυτοφυές.

Στην μικρά Ασία

πιστεύεται ότι καλλιεργήθηκε 2000 χρόνια πριν από την εποχή των Ρωμαίων, ήταν γνωστό φάρμακο για τον οδοντόπονο, καρδιοπάθεια, νύγματα εντόμων και άλλες περιπτώσεις. Από τη Μεσόγειο διαδόθηκε στη Βόρεια Ευρώπη και από εκεί στη Βόρεια Αμερική. Στη Βόρεια Ευρώπη διαδόθηκε η παραγωγή λευκών σπαραγγιών, ενώ στη Βόρεια Αμερική η καλλιέργεια πράσινου σπαραγγιού.

Στην Ελλάδα

εμφανίστηκε ως άγριο, αυτοφυές φυτό σε πολλές υγρές, ημιορεινές περιοχές με την ονομασία «βλαστάρια». Γρήγορα εκτιμήθηκε η αξία του για τις διάφορες φαρμακευτικές και διαιτητικές του ιδιότητες, γι’ αυτό και άρχισε η εντατική καλλιέργειά του.

Oι ασπάραγοι ή ασφάραγοι, που εκτιμούσαν ιδιαίτερα οι αρχαίοι, έδωσαν και την παγκόσμια ονομασία στον πολύτιμο αυτό βλαστό. Λευκά, βιολέ ή πράσινα, τα σπαράγγια στη σημερινή τους μορφή είναι προϊόν μακρόχρονης επιλεκτικής καλλιέργειας, που άρχισε από τη ρωμαϊκή εποχή. Τα πικρά, άγρια σπαράγγια ήταν κυρίως εκείνα που έτρωγαν οι αρχαίοι. Οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και οι περισσότεροι Ευρωπαίοι προτιμούν τα λευκά σπαράγγια ενώ στην Αμερική αυτή την εποχή θα βρείτε παντού τα λεπτά γευστικότατα πράσινα, που τα κάνουν συνήθως ψητά – είτε στα κάρβουνα είτε στην πυρωμένη πλάκα – και τα σερβίρουν με παρθένο ελαιόλαδο και χυμό λεμονιού. Το μαγείρεμα αυτό αναδεικνύει τη γεύση και το άρωμα των σπαραγγιών και δικαιολογεί απόλυτα την τιμή αλλά και το χαρακτηρισμό τους σαν τα εκλεκτότερα λαχανικά της άνοιξης.

Άγρια Σπαράγγια

Πώς μοιάζουν:

η άγρια σπαραγγιά είναι χαμηλός θάμνος με σκούρο πράσινο χρώμα, που αντί για φύλλα έχει αγκάθια. Οι βλαστοί της βγαίνουν ξεχωριστά απευθείας από το χώμα, χωρίς την ύπαρξη κεντρικού κορμού. Αυτό που τρώγεται είναι τα νεαρά βλαστάρια. Το χρώμα τους ποικίλει από υπόλευκα, σε διάφορες αποχρώσεις του πράσινου, έως σκούρο πράσινο σχεδόν μαύρο.

Πού θα τα βρούμε:

η άγρια σπαραγγιά βρίσκεται σχεδόν παντού, από δίπλα στη θάλασσα ως τα ψηλά βουνά! Αγαπάει τα νερά, τις δροσιές αλλά θα την βρεις και σε ξερούς πευκώνες! Της αρέσουν οι φράχτες, που τους χρησιμοποιεί για να πλέξει τα κλαδιά της, τα εγκαταλειμμένα οικόπεδα ή κτήματα, κοντά σε ποτάμια ή τρεχούμενα νερά. Αν δεις πευκώνες, σίγουρα από κάτω τους υπάρχουν σπαραγγιές, είναι από τα λίγα φυτά που μπορούν να επιζήσουν κάτω από τις πευκοβελόνες. Ο έμπειρος τροφοσυλλέκτης “σκανάρει” με το βλέμμα την περιοχή και εντοπίζει τα βλαστάρια που (αυθάδικα) ορθώνονται.

Πότε και πώς τα μαζεύουμε:

είναι το πρώτο βλαστάρι της άνοιξης. Στα ήπια και παραθαλάσσια μέρη ξεκινάει από τα τέλη Φεβρουαρίου (οι ενδιαφερόμενοι τρέξτε, οι φωτογραφίες είναι από χτεσινή βόλτα στη Ραφήνα), όσο απομακρυνόμαστε και ανεβαίνουμε σε ύψος το Μάρτιο, (στην Τσαγκαράδα το μαζεύουμε) τον Απρίλιο, ακόμα πιο ψηλά μέχρι το Μάιο! Από το φυτό μαζεύουμε το τρυφερό βλαστάρι πριν απλώσει φύλλα, που βγαίνει από την ίδια ρίζα δίπλα με τα περσινά και παλιότερα “κλαδιά”. Προσοχή- τα παλιά κλαδιά τσιμπάνε! Το κόβουμε με το χέρι έως το σημείο που είναι τρυφερό. Με αυτό τον τρόπο μαζεύουμε βλαστάρια 8-15 εκατοστών.

Πώς τα διατηρούμε:

Τα τρώμε αυθημερόν! Άντε να τα κρατήσουμε μια ημέρα σε ποτήρι ή ανθοδοχείο (είπαμε αριστοκράτης!) με νερό.

Πώς θα τα φάμε:

Το αποτέλεσμα της συλλογής μας τρώγεται με διάφορους τρόπους:

 

• Ωμά με λαδόξυδο και αλάτι αναδεικνύοντας την υπόπικρη γεύση τους. Μπορούμε ακόμη να προσθέσουμε τις τρυφερές κορυφές στις ωμές σαλάτες.
• Βραστά: τα βράζουμε για λίγα λεπτά σε αλατισμένο νερό, δεμένα με σπαγκάκι. Σερβίρουμε με λαδόξυδο ή λαδολέμονο. Τους αρέσει και το ψιλοκομμένο σκορδάκι!
• Ριζότο: μια φίλη Ιταλίδα (που μας το έδειξε) κρατάει τις τρυφερές κορυφές (4 εκατοστά) χώρια, βράζει ελαφρά τα υπόλοιπα και τα σοτάρει μετά μαζί με το ρύζι χρησιμοποιώντας και το νερό τους αντί για ζωμό λαχανικών. Όταν κλείσει τη φωτιά προσθέτει τις κορυφές!
  • Ομελέτα με άγρια σπαράγγια ΑΜΑΝΙΤΑΥλικά
    • 1 μπουκετάκι τρυφερά βλαστάρια
    • 3 αυγά
    • λίγο γάλα
    • ελαιόλαδο
    • αλάτι και πιπέρι
    • Πηγή: http://www.bostanistas.gr

    Σπαράγγια πράσινα

    

    Για να τα καθαρίσετε τα σπαράγγια απλά πιέστε τα ελαφρά στο κάτω μέρος, βρείτε το σημείο που σπάνε από μόνα τους και πετάξτε το. 

    Για να τα απολαύσετε, εκτός από βραστά, μπορείτε να τα ψήσετε σε αντικολλητικό τηγάνι: ζεστάνετε το καλά, τοποθετήστε τα σπαράγγια το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς λιπαρή ουσία και ψήστε τα μέχρι να καψαλιστούν ελαφρά. Λίγο πριν τα βγάλετε από τη φωτιά ρίξτε ελαιόλαδο, λεμόνι και χοντρό αλάτι και είναι έτοιμα!

    Μπορείτε να ψήσετε τις τρυφερές κορφές ή να τις δέσετε σε μάτσο και να τις βράσετε 8-10 λεπτά σε αλατισμένο νερό. Με τα σκληρά μέρη θα κάνετε σούπες, εκλεκτές σάλτσες για ψαρικά αλλά και υπέροχο ριζότο.

    

    

  • Πώς θα μαγειρέψετε τα λευκά σπαράγγια

  • 

Σύμφωνα με την κλασική γαλλική τεχνική, θα δέσετε τακτικά τα παχουλά λευκά σπαράγγια σε ματσάκια, θα τα ρίξετε στην ειδική μακρουλή κατσαρόλα όταν το νερό – με αλάτι – πάρει βράση και θα τα αφήσετε να βράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Μπορείτε όμως να μαγειρέψετε τα σπαράγγια στον ατμό, οπότε κερδίζετε χρόνο, αφού δεν θα χρειαστεί να τα δέσετε ενώ επιπλέον θα διατηρηθούν καλύτερα οι θρεπτικές ουσίες τους και η γεύση τους στο ακέραιο.

Είναι καλύτερα να ξεφλουδίσετε το κάτω μέρος, όπου τα σπαράγγια είναι σκληρά και ινώδη. Με τον ειδικό αποφλοιωτή για τις πατάτες ή με πολύ κοφτερό μαχαίρι αφαιρέστε τη φλούδα από τα 2/3 των σπαραγγιών αρχίζοντας από πάνω και σταματώντας στο σκληρό κάτω μέρος το οποίο θα κόψετε. Κρατήστε το μαζί με τα φλούδια που θα κρέμονται, για να τα χρησιμοποιήσετε και να φτιάξετε νοστιμο ζωμό λαχανικών. Μόνο οι τρυφερές κορφές των σπαραγγιών μένουν ακαθάριστες.

Για να βρείτε το ιδανικό τρυφερό κομμάτι, με το ένα χέρι κρατήστε το σπαράγγι και με το δείκτη και τον αντίχειρα του άλλου χεριού πιάστε το κάτω μέρος, 1-2 εκατοστά πριν από την άκρη, και λυγίστε το σπαράγγι μέχρι να σπάσει. Σπάζει στο σημείο που πρέπει. Τις χοντρές  άκρες μπορείτε είτε να τις ξεφλουδίσετε και να τις μαγειρέψετε στον ατμό είτε να τις φυλάξετε, μαζί με τα υπόλοιπα φλούδια κλπ να τα λιώσετε στο μπλέντερ και να τα κάνετε σούπα, σάλτσα ή ριζότο.

Σπαράγγια λευκά στον ατμό – για 4 άτομα

Θα χρειαστείτε 1 κιλό σπαράγγια μέτρια καθαρισμένα και κομμένα όπως περιγράφω πιο πάνω.

Σε κατσαρόλα βάλτε 2 εκατοστά νερό για να πάρει βράση. Βάλτε τα σπαράγγια στο ειδικό καλαθάκι και τοποθετήστε το στην κατσαρόλα. Χαμηλώστε τη φωτιά στο μέτριο.  Αν το σπαράγγι λυγίζει ελαφρά, όταν το σηκώνετε κρατώντας το από τη μέση και η κομμένη άκρη του λιώνει όταν την πατάτε, τότε τα σπαράγγια είναι έτοιμα. Συνήθως χρειάζονται 4-5 λεπτά για τα σπαράγγια με διάμετρο λιγότερο από 1 εκατοστό και 5-6 λεπτά για τα μεγαλύτερα. Στραγγίστε και σερβίρετε τα σπαράγγια αμέσως, ζεστά, προσθέτοντας σάλτσα βινεγκρέτ (δείτε πιο κάτω) ή όποια γαρνιτούρα. Αν θέλετε να τα σερβίρετε την επομένη, βουτήξτε τα αμέσως σε κρύο νερό για να σταματήσει ο βρασμός, στραγγίστε τα καλά και φυλάξτε τα σκεπασμένα στο ψυγείο.

Σημείωση: Αν δεν έχετε το ειδικό καλαθάκι για βράσιμο στον ατμό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα τρυπητό που εφαρμόζει πάνω σε κατσαρόλα. Το σκεύος που θα χρησιμοποιήσετε θα πρέπει να μπορεί να σκεπαστεί. Προσοχή – τα σπαράγγια δεν πρέπει να ακουμπούν στο νερό.

Πηγή: http://www.bostanistas.gr/?i=bostanistas.el.article&id=974

Οφέλη σπαρραγιού στον οργανισμό μας

Τα νόστιμα σπαράγγια είναι τα κατεξοχήν ανοιξιάτικα λαχανικά καθώς κάνουν την εμφάνιση τους τις πρώτες μέρες της Άνοιξης. Εκτός από τη γεύση που μας προσφέρουν, κάνουν και καλό στον οργανισμό μας, ενώ δεν μας προσθέτουν καθόλου θερμίδες! 

Ένα φλιτζάνι σπαράγγια

μας δίνει μόνο 27 θερμίδες, 5 γραμμάρια υδατανθράκων, 3 γραμμάρια πρωτεΐνης, 3 γραμμάρια φυτικών ινών και καθόλου λίπος.
Η ίδια ποσότητα μας βοηθάει να καλύψουμε το 20% των αναγκών μας σε βιταμίνη Α, το 17% σε φολικό οξύ και το 13% σε βιταμίνη C.

–  Τα μικρά αυτά λαχανικά είναι πλούσια σε αντιοξειδωτικά όπως η γλουταθειόνη, δηλαδή ουσίες που μάχονται κατά των ελεύθερων ριζών που δημιουργούν προβλήματα στον οργανισμό μας.
– Η κατανάλωση των σπαραγγιών κάνει καλό στον εγκέφαλό μας καθώς έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε φολικό οξύ το οποίο σε συνεργασία με τη βιταμίνη Β12, φαίνεται ότι προστατεύει τις εγκεφαλικές λειτουργίες. Επίσης, το φολικό οξύ είναι απαραίτητο για τον οργανισμό στις περιόδους ταχείας ανάπτυξης όπως είναι η εγκυμοσύνη και η εφηβεία.
– Τα σπαράγγια περιέχουν το ασπαραγινικό οξύ, το οποίο όχι μόνο αυξάνει τη διούρηση αλλά βοηθάει στην αποβολή της περίσσειας αλάτων από το σώμα.
–  Είναι πλούσια σε βιταμίνη Κ. Ένα φλιτζάνι σπαραγγιών μας εφοδιάζει με το 70% των ημερήσιων αναγκών μας σε βιταμίνη Κ. Η βιταμίνη Κ παίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των οστών καθώς συμβάλει στην απορρόφηση του ασβεστίου από τα οστά.
– Τέλος, τα σπαράγγια βοηθούν σε περιπτώσεις δυσκοιλιότητας γιατί είναι πλούσια σε νερό και σε φυτικές ίνες.

Πως να βάλετε στη διατροφή σας τα νόστιμα σπαράγγια :

– Τα σπαράγγια μπορούν να καταναλωθούν ωμά ή μαγειρεμένα κι οπωσδήποτε ολόφρεσκα. Για να διατηρηθούν λίγες μέρες μπορείτε να τα βάλετε σε πλαστική σακούλα στο ψυγείο αφού τυλίξετε τις κομμένες άκρες τους σε βρεγμένο χαρτί.
–  Προσθέστε τα σπαράγγια στη σαλάτα σας ή στην ομελέτα σας.
–  Μπορείτε να τα σοτάρετε ελαφρώς σε μικρή ποσότητα εξαιρετικά παρθένου ελαιόλαδου κι αν θέλετε να βάλετε και λίγο σκορδάκι.

Σταματάκη Αστερία, Msc Μsc στην Κλινική διατροφή διαιτολόγος ‐ διατροφολόγος

Πηγή: ttps://www.onmed.gr/diatrofi

 

 

Βερίκοκα διατροφικά οφέλη και ιδιότητες

Αγαπημένο φρούτο ανοιξιάτικο το βερίκοκο που πέρα από το ότι το τρώμε φρέσκο και αποξηραμένο μπορούμε να κάνουμε και πολλές συνταγές με αυτό.

ΜΑΡΜΕΛΑΔΑ ΒΕΡΙΚΟΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΚΕΙΚ ΜΕ ΒΕΡΙΚΟΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑΟΥΡΤΙ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

ΛΙΚΕΡ ΒΕΡΙΚΟΚΟ ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ

Όνομα: Βερίκοκο – Βερικοκιά

Επιστημονική ονομασία: Προυνούς Αρμενιάκα – Prunus armeniaca

Οικογένεια: Ροδοειδών

Άλλα ονόματα: Πρεκόκια, βρεκόκια, βερεκόκια, βερικόκκια, βερίκοκκα

Η βερικοκιά είναι οπωροφόρο, μακρόβιο και φυλλοβόλο δέντρο. Στην Κύπρο είναι γνωστή ως χρυσομηλιά. Βρίσκεται αυτοφυής στην Ανατολική Ασία και τα Ιμαλάια, από όπου μεταφέρθηκε στην υπόλοιπη Ευρώπη μέσω της Αρμενίας, εξ’ ου και η επιστημονική της ονομασία Προυνούς Αρμενιάκα.

Η καλλιεργούμενη βερικοκιά πολλαπλασιάζεται με εμβολιασμό που γίνεται σε συγγενικά είδη, κυρίως σε αμυγδαλιά αλλά και σε ροδακινιά, κορομηλιά και δαμασκηνιά.

τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι αυτά με μία μέση σύσταση και λεπτή υφή. Όταν υπάρχει δυνατό και ξαφνικό κρύο ή παγετός τότε οι ανθοί καταστρέφονται, αν και τα δέντρα είναι ανθεκτικά και σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες. Υψηλές θερμοκρασίες επίσης, προκαλούν αλλοιώσεις στον καρπό. Τα δέντρα χρειάζονται καλό πότισμα την περίοδο της ανθοφορίας τους.

Κάτω από καλές συνθήκες μία βερικοκιά μπορεί να ζήσει και πάνω από 100 χρόνια. Σήμερα καλλιεργείται σε όλες τις εύκρατες περιοχές του κόσμου.

Τα βερίκοκα είναι οι καρποί της βερικοκιάς. Είναι σαρκώδεις, σφαιρικοί καρποί, με μια αυλακωτή κοιλιακή ραφή. Είναι γλυκείς και εύγευστοι καρποί, με πορτοκαλοκίτρινο χρώμα. Η φλούδα τους είναι λεπτή και χνουδωτή και έχει χρώμα κίτρινο, με μερικές κόκκινες κηλίδες στη μπροστινή τους πλευρά.

Το κουκούτσι τους είναι ξυλώδες και περιέχει ένα με δύο σπόρους που έχουν πικρή γεύση και μοιάζουν με αμύγδαλα. Πολλά έχουν ακουστεί τα τελευταία χρόνια, για τις πολύτιμες θεραπευτικές τους ιδιότητες.

Τα βερίκοκα έχουν αρκετές ποικιλίες, με αξιολογότερες, εκείνη της Τίρυνθας που ωριμάζουν 2-30 Μαϊου, τα τσαουλιά της Αττικής που ωριμάζουν στο τέλος Μαϊου, τα Μπεμπέκου που θα τα βρούμε από Ιούνιο μέχρι Ιούλιο, τα Διαμαντοπούλου που είναι εξαιρετικά αρωματικά και λέγεται ότι είναι τα πιο νόστιμα βερίκοκα στον κόσμο, τα Luizet και τα Nancy που ωριμάζουν αργά, και τα βρίσκουμε στις αρχές Αυγούστου.

Στην Ελλάδα, η πιο κοινή ποικιλία είναι τα Μπεμπέκου που είναι πιο μεγάλα σε μέγεθος αλλά δεν είναι πολύ γλυκά και αρωματικά. H Τουρκία έχει τη μεγαλύτερη παραγωγή βερίκοκων στον κόσμο. Ακολουθούν το Ιράν, το Ουζμπεκιστάν, η Ιταλία, η Αλγερία, το Πακιστάν, η Γαλλία, το Μαρόκο, η Συρία, η Ισπανία. Η Ελλάδα παράγει πάνω από 45.000 τόνους κατά μέσο όρο ετησίως.

Τα βερίκοκα καταναλώνονται νωπά σαν φρούτα αλλά και αποξηραμένα, γίνονται νοστιμότατη μαρμελάδα, κομπόστα, χρησιμοποιούνται στη ζαχαροπλαστική και γίνονται λικέρ και χυμός.

 

Θερμίδες και διατροφικές αξίες

Τα βερίκοκα έχουν χαμηλή θερμιδική αξία. Δύο βερίκοκα έχουν μόνο 47 θερμίδες. Ωστόσο, η διατροφική τους αξία είναι τεράστια. Για παράδειγμα, τρώγοντας 3 περίπου βερίκοκα ημερησίως, καλύπτουμε σχεδόν το 100% της καθημερινής μας ανάγκης σε βιταμίνη Α. Τα βερίκοκα αποτελούν καλή πηγή βιταμίνης C και φλαβονοειδών.

Εμπεριέχουν επίσης καροτενοειδή (β-καροτένιο, λυκοπένιο, λουτεΐνη και ζεαξανθίνη), στα οποία οφείλεται και το πορτοκαλί τους χρώμα- τα ώριμα καθώς και τα αποξηραμένα βερίκοκα έχουν μάλιστα μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε καροτενοειδή. Περιέχουν επίσης, βιταμίνη Β3, σίδηρο, κάλιο και φυτικές ίνες.

Αναλυτικότερα, 100 γρ. βερίκοκων περιέχουν:

ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ

Φυλλικό οξύ 9 μg 2%
Νιασίνη 0.600 mg 4%
Παντοθενικό οξύ 0.240 mg 5%
Πυριδοξίνη 0.054 mg 5%
Ριβοφλαβίνη 0.040 mg 3%
Θειαμίνη 0.030 mg 2.5%
Βιταμίνη A 1926 IU 64%
Βιταμίνη C 10 mg 16%
Βιταμίνη K 3.3 μg 3%

ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ

Νάτριο 1 mg 0%
Κάλιο 259 mg 5.5%

ΜΕΤΑΛΛΑ

Ασβέστιο 13 mg 1.3%
Χαλκός
Σίδηρος 0.39 mg 5%
Μαγνήσιο 10 mg 2.5%

Μαγγάνιο 0.077 mg 3%
Φώσφορος 23 mg 3%
Ψευδάργυρος 0.2 mg 2%

ΦΥΤΟΧΗΜΙΚΑ

α-Καροτένιο 19 μg —
β-Καροτένιο 1094 μg —
β-Κρυπτο ξανθίνη 104 μg —
Λουτείνη-ζεαξανθίνη 89 μg —

Ιστορία και παράδοση

Η καλλιέργεια της βερικοκιάς ήταν γνωστή στην Κίνα από το 2200 π.Χ. Από εκεί μεταφέρθηκε στην Περσία και την Αρμενία. Στην Ελλάδα, φαίνεται ότι τα έφερε ο Μέγας Αλέξανδρος, καθότι ο Θεόφραστος (400π.Χ) δεν τα αναφέρει.

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι τα εκτίμησαν τόσο, που τους έδωσαν το όνομα «χρυσά αυγά του ήλιου». Ο Διοσκουρίδης ανέφερε τα βερίκοκα ως αρμενικά μήλα, λόγω της προέλευσης του φυτού. Στη Β. Ευρώπη καλλιεργήθηκαν με επιτυχία, από το 16ο αιώνα.

Θεραπευτικές δράσεις, ιδιότητες και χρήσεις

-Καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα, χάρη στην κυτταρίνη και την πηκτίνη που περιέχουν και αποτελούν ήπιας μορφής καθαρτικά. Η κυτταρίνη, συγκεκριμένα, βοηθάει στην κινητικότητα του εντέρου, ενώ η πηκτίνη απορροφά και κατακρατά νερό, συντελώντας έτσι κι αυτή, στην καλύτερη λειτουργία του εντέρου.

-Καταπραΰνουν- μεταξύ άλλων- συμπτώματα πονοκεφάλου, εντερικές παθήσεις, αϋπνία, φαρυγγίτιδα και ήπια κατάθλιψη.

-Χάρη στις κατεχίνες που περιέχουν, μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία και την πρόληψη του καρκίνου και των φλεγμονών.

-Είναι χρήσιμα για την υγεία του πεπτικού συστήματος.

-Οι διαλυτές φυτικές ίνες που περιέχουν μπορεί να βοηθήσουν στον έλεγχο της χοληστερόλης στο αίμα.

-Κάνουν καλό στην αναιμία λόγω του σιδήρου που περιέχουν και του χαλκού που βοηθά στη διάθεση του σιδήρου σε όλο το σώμα.

-Συμβάλλουν στη διατήρηση της καλής υγείας της όρασής μας, αποτρέποντας την εμφάνιση εκφύλισης της ωχράς κηλίδας ή του καταρράκτη.

-Είναι χρήσιμα σε εμπύρετες καταστάσεις, ενυδατώνουν το σώμα και βοηθούν στην αποβολή των τοξινών.

-Είναι ωφέλημα για την καλή υγεία του δέρματός μας, χάρη στην προβιταμίνη Α που περιέχουν και που μέσα στο σώμα μας, μετατρέπεται σε βιταμίνη Α.

-Για την πρόληψη καρδιαγγειακών παθήσεων εξαιτίας των άφθονων αντιοξειδωτικών που περιέχουν.

-Το λυκοπένιο που περιέχουν, έχει συνδεθεί με την προστασία από τον καρκίνο του προστάτη.

Ενδιαφέροντα στοιχεία για το βερίκοκο

Η Β17 ή Αμυγδαλίνη είναι μια βιταμίνη που περιέχεται στο κουκούτσι του βερίκοκου, στα πικραμύγδαλα και τα αμύγδαλα. Έχει παρατηρηθεί ότι η αμυγδαλίνη (βιταμίνη Β17) έχει κάποια (ευεργετική για τον άνθρωπο) δράση πάνω στα καρκινικά κύτταρα. Ωστόσο, δεν θεωρείται φάρμακο κατά του καρκίνου, όταν αυτός έχει ήδη εκδηλωθεί.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρησιμοποίηση της αμυγδαλίνης( Β17) είναι περισσότερο προληπτική παρά θεραπευτική. Πιστεύεται ότι η χρόνια ανεπάρκεια σε αμυγδαλίνη ( Β17) οδηγεί σε μείωση της αντίστασης του οργανισμού στην ανάπτυξη κακοήθειας. Από την άλλη δεν έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες από κατανάλωση μεγάλων δόσεων αμυγδαλίνης( Β17). Παρόλα αυτά συνίσταται η μέγιστη πρόσληψη αμυγδαλίνης( Β17) να μην υπερβαίνει τα 3 γραμμάρια την ημέρα.

Προφυλάξεις

Αγοράστε βερίκοκα τα οποία δεν είναι γδαρμένα, παραμορφωμένα, μουχλιασμένα ή ζαρωμένα. Αγοράστε μόνο ό,τι θέλετε να καταναλώσετε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Προτού τα καταναλώσετε πρέπει να τα πλύνετε με άφθονο ζεστό νερό. Για μέγιστο όφελος, καλύτερα να τρώτε ξερά βερίκοκα. Έχουν μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε β-καροτένιο από ότι τα ωμά (J Agric Food Chem. 2005).

Ιδιαίτερη προσοχή όμως, στο χρώμα του φρούτου και περισσότερο στα αποξηραμένα βερίκοκα γιατί πολύ συχνά θειαφίζονται για να πάρουν ανοιχτό πορτοκαλί χρώμα αντί του φυσικού τους που είναι καφέ πορτοκαλί. Τα βερίκοκα που δεν ψεκάζονται με θειάφι είναι γευστικότερα από τα υπόλοιπα.

Φυσικά πριν την κατανάλωσή τους, πρέπει να τα ξεπλένεται με άφθονο νερό και κατά προτίμηση ζεστό. Προτιμάτε πάντα τα ώριμα βερίκοκα αλλά όχι τα ζαρωμένα καθώς και χωρίς γδαρσίματα.

Προσοχή: Το παραπάνω άρθρο έχει ενημερωτικό σκοπό. Πριν χρησιμοποιήσετε οποιαδήποτε συνταγή ή πριν αλλάξετε τις διατροφικές σας συνήθειες, ζητήστε τη γνώμη του κατάλληλου επαγγελματία υγείας ή διατροφολόγου. Εάν λαμβάνετε φαρμακευτική αγωγή, βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν αλληλεπιδράσεις.

Πηγές:

medlabgr.blogspot.com

el.wikipedia.org

el.wikipedia.org

sarantakos.wordpress.com

enallaktikidrasi.com